- μηκᾶται
- μηκάομαιbleatpres subj mp 3rd sgμηκάομαιbleatpres ind mp 3rd sgμηκάζωfut ind mid 3rd sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
μηκητικός — μηκητικός, ή, όν (Α) [μηκώμαι] αυτός που μπορεί να μηκάται ή έχει την ιδιότητα να μηκάται … Dictionary of Greek
μηκάς — άδος, ἡ (Α) 1. ως επίθ. (για αίγες, πρόβατα, αλλά και για αγελάδες), αυτός που μηκάται, που βελάζει 2. ως ουσ. η αίγα («θῡσαι μὲν τῇ Πανδήμῳ δεήσει λευκὴν μηκάδα», Λουκιαν.). [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. μηκάς (< *μηκ άδ ς) έχει σχηματιστεί από το ρηματ.… … Dictionary of Greek
πολυμηκάς — άδος, ἡ, Α (για γίδα) αυτή που βελάζει πολύ. [ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ * + μηκάς, άδος «αυτός που μηκάται, που βελάζει»] … Dictionary of Greek